پریمیر در برابر فاینال کات

[Arzhang]

آخرین باری که درباره‌ی تفاوت‌های پریمیر و فاینال کات نوشتم، در پست دیگری بود که امیر عزیز جواب من را داد و این طور که ایشان گفته بود «من در برابر فاینال کات گاردی دارم که اجازه نمی‌دهد از قابلیت‌هایش لذت ببرم».
من به این موضوع فکر کردم و سعی کردم ببینم آیا دارم متعصبانه برخورد می‌کنم؟ امروز دوباره تجربه‌ای دیگر نشان داد که در عقایدم چندان خطا نرفته‌ام. عقیده‌ای که می‌گوید فاینال کات به خاطر تطابق سیستمی‌اش با سخت‌افزار اپل و ۶۴ بیتی بودن‌اش و نهایتاً روان بودن نسبی‌اش صرفاً‌ از پریمیر پیشی می‌گیرد (که البته امتیاز اندکی نیست) اما در زمینه‌ی محیط کاری و ارائه‌ی امکانات، رفتاری بسیار پیچیده را به کاربر تحمیل می‌کند.
اما تجربه‌ی من چه بود؟
من فیلمی را زیرنویس کرده بودم. برای زیرنویس‌ها از تایتل استفاده کرده بودم. برخی از این زیرنویس‌ها یک خطی و برخی دو خطی بودند. بنا به دلایلی، پس از اتمام زیرنویس، مجبور شدم جای متن‌ها را اندکی تغییر بدهم به این معنی که زیرنویس‌های دو خطی مثلاً بیست و زیرنویس‌های یک خطی مثلاً ۱۵ پیکسل بالاتر بیایند. با خودم فکر کردم لابد باید همه‌ی زیرنویس‌ها یک‌خطی را انتخاب کنم و پوزیشن هر کدام را تغییر دهم و سپس زیرنویس‌ها دو خطی. منطقاً باید این طور باشد اما نبود. وقتی بیش از یک زیرنویس را انتخاب می‌کردم، نمی‌توانستم پوزیشن تکست را تغییر بدهم و این تغییر فقط به یک تایتل (زیرنویس) اعمال می‌شد.
با خودم گفتم خب پس بگذار این کار را از تغییر Attribute انجام بدهم به این معنی که پوزیشن تایتل را تغییر می‌دهم، آن را کپی می‌کنم و به بقیه‌ی زیرنویس‌های مشابه با کامند+شیفت+V اعمال می‌کنم. برای این کار دیگر نباید پوزیشن تکست را تغییر داد بلکه باید در قسمت inspector روی علامت یک فریم فیلم کلیک کرد و پوزیشن را تغییر داد. این کار انجام می‌شد اما در کمال تعجب، با بالا رفتن تایتل، تصویر زیرش هم جا به جا می‌شد. این چیزی‌ست که در پریمیر اتفاق نمی‌افتد. هر تصویر در هر لایه، یک تصویر است که هیچ ویژگی متفاوتی ندارد و این موضوع را ساده می‌کند. اما در فاینال کات، تایتل بودن متنی که من ساخته‌ بودم ظاهراً‌ ویژگی‌ای به آن داده بود که این کار را می‌کرد.
تصمیم بعدی این بود که چون خوشبختانه از قبل به هر کدام از زیرنویس‌ها یک Role جداگانه داده بودم، پس بیایم آن‌ها را فعال و غیرفعال کنم. اما خیلی زود فهمیدم که غیرممکن است. من نمی‌توانم در آن واحد یک ویدئو را فعال و غیرفعال کنم. به عبارتی کل زیرنویس‌های دوخطی را فارغ از این که کجا هستند می‌توانم فعال و یا غیرفعال کنم نه این که در یک جایی فعال باشد و در جایی غیرفعال. این هم باز چیزی‌ست که در منطق لایه لایه‌ی پریمیر به سادگی قابل درک است: هر لایه را فارغ از این که چه چیزی در آن است می‌توان فعال و غیر فعال کرد.
خب به این نتیجه رسیدم که از همه‌ی زیرنویس‌هایم دو کامپاند کلیپ بسازم. در یکی از آن‌ها بروم Role زیرنویس‌های دوخطی را غیرفعال کنم و در دیگری Role زیرنویس‌های یک خطی را. بعد این دو تا کامپاند کلیپ را روی هم بیندازم و هر کدام را به جایی که دوست دارم ببرم. این بار با قدری تغییر فهمیدم اشتباه کرده‌ام. من نمی‌توانم Role را در جایی فعال و در جایی غیرفعال کنم. وقتی یک Role در کامپاند کلیپ غیرفعال باشد اما در تایم لاین اصلی فعال باشد، عملاً فعال است.
پس چه کار باید می‌کردم؟ دو راه پیش رو داشتم: اول این که بروم و پوزیشن تک به تک زیرنویس‌ها را تغییر بدهم که البته ابلهانه‌ترین کار ممکن بود و یک جورهایی شبیه دوباره زیرنویس کردن فیلم بود. پس دومی را انتخاب کردم: کامپاند کلیپ‌هایی را که گفته بودم بسازم، سپس در هر کامپاند کلیپ وارد شود و در کامپاند کلیپ دو خطی، زیرنویس‌های یک خطی را پاک کنم و برعکس. سپس این دو تا کامپاند کلیپ را روی هم بیندازم و به هر کدام آن پوزیشنی را که می‌خواهم بدهم.
این راه حل برایتان آشنا نیست؟ بله عملاً من دو لایه مثل پریمیر ساختم برای آن که بتوانم به راه حل نهایی برسم.
خب من البته اگر می‌دانستم با چه مشکلی رو به رو خواهم شد، راه حل دیگری را یحتمل پیش می‌گرفتم. شاید این راه حلی که پیدا کرده‌ام، بهترین نباشد اما مسأله دقیقاً این است که هر نرم‌افزار، چه انتخاب‌هایی را در زمان برخورد به شرایط پیچیده پیش روی تو می‌گذارد؟ چیزی که من سعی دارم بگویم و تکرار می‌کنم این است که نظامی که فاینال کات ابداع کرده است، خود به خود برای انجام کارهایی بسیار معمولی پیچیدگی‌هایی را با خود می‌آورد و وقتی در شرایط پیچیده گیر می‌کنی، یافتن راه حل یک معضل می‌شود در حالی که وقتی شما یک نرم‌افزار حرفه‌ای را خریده‌اید انتظار دارید بسیاری از این شرایط پیچیده در آن پیش‌بینی شده باشد.
و بگذارید برای حسن ختام این یادداشت طولانی بگویم که در آخر متوجه چه چیز عجیب دیگری هم شدم. پس از آن که فکر کردم خب دیگر راه حل را یافتم، خواستم مکان زیرنویس‌هارا با هم مطابق کنم یعنی خط دوم زیرنویس دو خطی را دقیقاً جایی بگذارم که زیرنویس یک خطی‌ست. خب ساده است دیگر یک guide لازم داشتم. همین طوری فکر کردم شاید با فشار دادن کامند و R مثل خیلی از برنامه‌ها خط‌کش ظاهر شود که نشد. یک گشتی زدم تا ببینم شورتکات شاخص (guide) در فاینال کات چیست که متوجه شدم اصولاً فاینال کات guide ندارد! به این ویدئو برخوردم که فرد خلاقی یک روش باز هم پیچیده برای درست کردن guide در فاینال کات ابداع کرده است که گرچه کارم را راه انداخت اما راستش نتوانستم نخندم.

[amirazizi]

تجربه جالبی بود. من راستش هنوز نمی دونم چرا تایتل ها خود تصاویر زیر هم جا به جا میکردن ولی شاید یک باگ بوده.

این مقاله هم جالب بود و
https://nofilmschool.com/switched-final ... r-25-years

Followed by a willingness to give it a shot. And then two weeks of massive discouragement and frustration, because it’s unlike any other edit system we’ve used before. And finally, the lightbulb moment, the “NOW I get it” realization that comes with understanding the radically different workflow.

این نکته همونطور که من قبلا هم گفتم برای کسانی که به تدوین Track Based عادت کردند سخت ترین قسمت کار. سختی فاینال کات در یادگرفتن اش نیست در فراموش کردن متود قبلیه. دانشجوهایی که از صفر شروع میکنند توی یک روز باهاش کار میکنند و خیلی دوست دارند ولی کسانی که سابقه کار تدوین دارند خیلی باهاش کنجار میرن.

در ضمن من چندین به جای guide از یک Generator ساده استفاده کردم و خیلی کار راحتیه، یک solid> vivid رو روی تایم لاین میزارم، scale Y = 1 و position جایی که میخوام، چرا این اقا توی او ویدیو قضیه رو اینقدر سخت کرده نمیدونم، به همین راحتیه.

[AmirT]

سلام،
ارژنگ منم فکر میکنم باگ برنامه باشه.
با ورژن 10.2.3 که خودم هنوز باهاش کار میکنم امتحان کردم، میتونم چند تایتل رو انتخاب کنم و هر نوع تغییر گروهی روشون در بیارم.

[Arzhang]

سلام،
ارژنگ منم فکر میکنم باگ برنامه باشه.
با ورژن 10.2.3 که خودم هنوز باهاش کار میکنم امتحان کردم، میتونم چند تایتل رو انتخاب کنم و هر نوع تغییر گروهی روشون در بیارم.

جدی؟ ولی مال من آپدیت‌تره: 10.4.4

[AmirT]

اگه من درست متوجه شده باشم، بله.
این تصویرش: https://drive.google.com/open?id=1g-JQn ... f-R89L_DPY
کامپیوتر من ورژن بعد از 10.2.3 رو خیلی روان اجرا نمیکنه، به خاطر همین دیگه آپدیت نکردم. شاید باگ مربوط به ورژن‌های جدیدتر باشه.

[Arzhang]

بله حق با شماست امیر جان.

[Arzhang]

یک کلیپ کوتاه در این‌جا گذاشته‌ام که تویش نشان می‌دهد نظام غیرلایه‌ای فاینال کات، چه طور بعضی مواقع یک کار ساده را دشوار کرده است.
ممنون می‌شوم اگر دوستان ببینند و راه حلی برایش بگویند که من نمی‌دانم.

[افزونه mp4 غیرفعال شده است و قابل مشاهده نیست.]

[Amir_S]

اگر آن صدا را به کلیپ گربه وصل کنی و بعد کلیپ را تا جایی که لازم است بکشی، کارت راه نمی‌افتد؟

[Arzhang]

اگر آن صدا را به کلیپ گربه وصل کنی و بعد کلیپ را تا جایی که لازم است بکشی، کارت راه نمی‌افتد؟

عذر می‌خوام که دیر جواب می‌دم امیر جان.
نکته همین‌جاست که چنین چیزی ممکن نیست. صدا را نمی‌شود به کلیپ گربه وصل کرد چون درست صدا جایی شروع می‌شود که گربه تمام می‌شود. این‌ها حتی یک فریم مشترک با هم ندارند که بشود به هم وصل‌شان کرد.

چیزی که من مرتب تکرار می‌کنم این است که فاینال کات با ایجاد مگنتیک تایم‌لاین‌اش، منطقی که از دوران نگاتیو در فیلم‌سازی بود را عوض کرده و این (گرچه مزایایی با خودش آورده) ولی مبنای منطق تدوین را دستکاری کرده و مایه‌ی دردسر شده. در دوره‌ی نگاتیو، صدا و تصویر از هم جدا بودند. در فاینال کات هفت، پریمیر و (فکر کنم) اوید، این منطق به صورت لایه ادامه پیدا کرد. یک‌باره در فاینال کات ۱۰ این منطق عوض شد و شما برای جا به جایی صداها نیاز دارید آن‌ها را به یک تصویری لینک کنید. این مفهوم، اساساً در تدوین یک مفهوم تازه و بی‌پیشینه بوده است. ما هیچ وقت صدا را به چیزی لینک نمی‌کردیم و برای رعایت این قانون حسابی ذهن‌مان به هم می‌ریزد. قانونی که من تا به امروز هنوز نفهمیده‌ام فایده‌اش چیست؟ بله، به نظر می‌آید که با این منطق صداها سینک‌شان را از دست نمی‌دهند، اما این ظاهر قضیه است. در صورتی که اگر حواستان نباشد و کلیپ تصویری را گاهی بی‌توجه به صدای لینک شده به آن پاک کنید، ساعت‌ها بعد و شاید روزها بعد متوجه می‌شوید که صداهایی نیستند و آن وقت باید توی سر زد و سراغ بک‌آپ‌های پروژه رفت. اگر بناست من مدام حواسم باشد که چه صدایی به چه تصویری لینک شده است، خب چرا مثل همان قدیم، طبق قاعده‌ای که صد سال قدمت دارد، حواسم به این نباشد که سینک‌ام به هم نخورد؟
من یادم می‌آید که امیر عزیزی در همین پست‌های بالاتر گفته بود که کسی که تدوین را با فاینال کات یاد می‌گیرد باهاش مشکلی ندارد و این مشکلات از کسی مثل من می‌آید که با منطق قدیم عجین شده است. این حرف قابل درک است اما مگر فاینال کات برای کسانی نوشته شده است که هیچ از تدوین نمی‌دانند؟ علی‌القاعده این نرم‌افزاری که حرفه‌ای به حساب می‌آید باید مال حرفه‌ای‌ها باشد و حرفه‌ای‌ها با همان منطق نگاتیو جلو آمده‌اند. از این گذشته برای بخش عمده‌ای از افراد که به دنبال کار حرفه‌ای می‌گردند، دانستن حداقل دو نرم‌افزار فاینال کات و پریمیر (و گاهی به اضافه‌ی اوید) حیاتی‌ست تا بتوانند شغلی بیابند. این طور که فاینال کات از منطق نرم‌افزارهای دیگر تبعیت نمی‌کند مثل این می‌ماند که می‌خواهد تافته‌ی جدا بافته باشد (که البته در روحیه‌ی اپل هست) و این برای یک آدم حرفه‌ای واقعاً‌ مایه‌ی دردسر می‌شود.

[AmirT]

سلام،

ببینید به هرحال هر رویکردی حد و حدود خودش رو داره، و با بررسی این حدود میشه مثالی رو پیدا کرد که فاینال کات کار رو سخت‌تر کنه. به نظرم اینکه کدوم نرم افزار برتری داره به این وابسته‌ست که محدودیت‌های کدوم کمتره و در بیشتر سناریوها کار رو ساده‌تر می‌کنه. به اضافه اینکه درک و استفاده ازش برای تازه کارها راحت‌تر باشه.

یک کلیپ کوتاه در این‌جا گذاشته‌ام که تویش نشان می‌دهد نظام غیرلایه‌ای فاینال کات، چه طور بعضی مواقع یک کار ساده را دشوار کرده است.
ممنون می‌شوم اگر دوستان ببینند و راه حلی برایش بگویند که من نمی‌دانم.

FCP.mp4

اما! به نظرم در این مثال هم هنوز فاینال کات انعطاف بیشتری رو فراهم میکنه و در مجموع راحت تره.
راه‌حلی که به نظر من میرسه اینه: دوتا کلیپ صوتی اول رو انتخاب کن. با G⌘ اون‌ها رو به یه گروه (یا تایملاین) جدا تبدیل کن، که به ویدئو اول وصل هستند و با حرکت ویدئو دوم تغییر نمی‌کنند؛ و بعد کاتی که میخوای رو به راحتی بزن!
در ادامه اگه لازم بود میتونی کلیپ صوتی دوم رو با درگ از اون گروه دربیاری.

حالا چرا به نظرم فاینال کات حتی انعطاف بیشتری داره؛ در مورد ارتباطِ فایل صوتی با کلیپ بالاییش دو حالت وجود داره: یا زمان‌بندی‌شون به هم وابسته‌ست (مثل صدای مصاحبه)، یا غیروابسته (مثل موسیقی متن).
در این راهی که من گفتم، اگر صدا وابسته‌ست، که فقط دو کلپ صوتی اول رو گروه میکنیم، و صدای سوم به کلیپش میچسبه و باهاش حرکت میکنه. اگر هم غیروابسته باشه که هر ۳تا کلیپ صوتی رو گروه می‌کنیم که همه فارق از حرکت ویدئوها، سرجای خودشون بمونن.
البته من تقریبا تجربه کار با منطق لایه‌ای رو ندارم، اما اینطور که متوجه شدم در حالتی که صداها به کلیپ وابسته باشن دردسر به وجود میاد. چون بعد از تکون دادن کلیپ دوم، تمام کلیپ‌های بعدی جابه‌جا میشن، ولی صداهای مرتبط باهاشون سرجای خودشون میمونن، و همه باید دوباره جابه‌جا بشن تا با ویدئوشون هماهنگ بشن.

[Arzhang]

به نظرم اینکه کدوم نرم افزار برتری داره به این وابسته‌ست که محدودیت‌های کدوم کمتره و در بیشتر سناریوها کار رو ساده‌تر می‌کنه.

امیر جان شما درست می‌فرمایی اما چیزی که من در این مبحث دارم پی می‌گیرم و با شما عزیزان در میان می‌گذارم، پیدا کردن پاسخ برای این سؤال کلیدی‌ست که «پشت کردن به منطق لایه‌ای که از روز ازل در فیلم‌سازی بوده است، چه علتی داشته است؟» من به دنبال برتری یک نرم‌افزار بر دیگری نیستم، به دنبال کشف منطقی هستم که در پشت فاینال کات است و راستش هنوز این منطق را درنیافته‌ام. از شما چه پنهان، در مواردی که دارم با فاینال کات کار می‌کنم می‌بینم که عجب ببین حالا که این مگنتیک تایم‌لاین را دارم، فلان کار چه راحت‌تر انجام می‌شود. خب مسلم است که هیچ چیزی کامل نیست اما من به دنبال برنده‌ی یک مسابقه نیستم، به دنبال درک منطق این نرم‌افزارم که باز هم می‌گویم به نظرم منطق قابل درکی نیست (حداقل تا الآن).

اما! به نظرم در این مثال هم هنوز فاینال کات انعطاف بیشتری رو فراهم میکنه و در مجموع راحت تره.

امیر جان خدا وکیلی راه حلی که داده‌ای گرچه درسته اما خیلی پیچیده‌تر از منطق لایه‌ای‌ست

البته من تقریبا تجربه کار با منطق لایه‌ای رو ندارم، اما اینطور که متوجه شدم در حالتی که صداها به کلیپ وابسته باشن دردسر به وجود میاد.

راستش باید بگم در منطق لایه‌ای (البته در نرم‌افزار پریمیر) برای صداهایی که با تصویری لینک هستند هیچ مشکلی به وجود نمی‌آید. «ممکن است» و فقط «ممکن است» برای سینک صداهایی به مشکل بخورید که با کلیپی لینک نیستند. آن هم راه حل دارد. اگر شما کلیپی را با ابزار درستش بزرگ و کوچک کنید، در این زمینه هم مشکلی نخواهید داشت. جالب است بگویم که این مگنتیک تایم‌لاینی که اپل این قدر رویش مانور می‌دهد و می‌گوید که بیایید ببینید چه‌ها کرده‌ام، به صورت یک ابزار در پریمیر موجود است. یعنی شما در مواقعی که لازم باشد، از این ویژگی استفاده می‌کنید و در موقعی که لازم نباشد، مزاحمتان نیست. جا به جایی کلیپ‌ها به صورت دسته‌جمعی و متصل به هم (چیزی که نتیجه‌ی مگنتیک تایم لاین است) در پریمیر یک ابزار است و نه منطق نرم‌افزار.

[AmirT]

امیر جان شما درست می‌فرمایی اما چیزی که من در این مبحث دارم پی می‌گیرم و با شما عزیزان در میان می‌گذارم، پیدا کردن پاسخ برای این سؤال کلیدی‌ست که «پشت کردن به منطق لایه‌ای که از روز ازل در فیلم‌سازی بوده است، چه علتی داشته است؟» من به دنبال برتری یک نرم‌افزار بر دیگری نیستم، به دنبال کشف منطقی هستم که در پشت فاینال کات است و راستش هنوز این منطق را درنیافته‌ام. از شما چه پنهان، در مواردی که دارم با فاینال کات کار می‌کنم می‌بینم که عجب ببین حالا که این مگنتیک تایم‌لاین را دارم، فلان کار چه راحت‌تر انجام می‌شود. خب مسلم است که هیچ چیزی کامل نیست اما من به دنبال برنده‌ی یک مسابقه نیستم، به دنبال درک منطق این نرم‌افزارم که باز هم می‌گویم به نظرم منطق قابل درکی نیست (حداقل تا الآن).

راستش منِ نوعی که میخواهم ادیت ویدئو رو شروع کنم، در این بحث دنبال برنده هستم نه به این معنی که بهش مدال بدیم، اما بالاخره باید سبک سنگین کرد و یه چیزی رو انتخاب کرد و یاد گرفت. که البته مثل هر نرم‌افزار و محصولی برای کلاس‌های کاری مختلف برنده‌های مختلفی وجود داره و این مقام مطلق نیست. مثلا من با برنده بازاری مثل هالیوود کاری ندارم چون مصرفم متفاوته. اما میبینم فاینال‌کات برای پروژه‌های کوچک تا متوسط، از پس همه کاری برمیاد، سبک‌‌تر و روان‌تر و ارزان‌تره، و منحنی یادگیری کم‌شیب‌تری داره.
این به این معنی نیست که من میگم کسی مثل‌ شما که تجربه زیادی با منطق لایه‌ای داره باید حتما سوئیچ کنه به فاینال‌کات. و فکر میکنم دلیل اینکه میگویی هنوز منطقش غیرقابل درکه اینکه شما سعی میکنی همان منطق قبلی رو توی فاینال‌کات پیدا کنی. و خلاصه وا نمیدی ارژنگ جان

امیر جان خدا وکیلی راه حلی که داده‌ای گرچه درسته اما خیلی پیچیده‌تر از منطق لایه‌ای‌ست

آخه روش از این ساده‌تر؟ شما کلیپی که نمیخواهی حرکت کنه رو با سلکت کردن و زدن "یک" شورت‌کات ثابت میکنی!

راستش باید بگم در منطق لایه‌ای (البته در نرم‌افزار پریمیر) برای صداهایی که با تصویری لینک هستند هیچ مشکلی به وجود نمی‌آید. «ممکن است» و فقط «ممکن است» برای سینک صداهایی به مشکل بخورید که با کلیپی لینک نیستند. آن هم راه حل دارد. اگر شما کلیپی را با ابزار درستش بزرگ و کوچک کنید، در این زمینه هم مشکلی نخواهید داشت. جالب است بگویم که این مگنتیک تایم‌لاینی که اپل این قدر رویش مانور می‌دهد و می‌گوید که بیایید ببینید چه‌ها کرده‌ام، به صورت یک ابزار در پریمیر موجود است. یعنی شما در مواقعی که لازم باشد، از این ویژگی استفاده می‌کنید و در موقعی که لازم نباشد، مزاحمتان نیست. جا به جایی کلیپ‌ها به صورت دسته‌جمعی و متصل به هم (چیزی که نتیجه‌ی مگنتیک تایم لاین است) در پریمیر یک ابزار است و نه منطق نرم‌افزار.

با استفاده از Position Tool و همین Secondary Storyline هم، وقتی لازم باشه منطق لایه‌ای پریمیر در فاینال‌کات قابل استفاده‌ست، و میشه بگیم برای فاینال‌کات هم منطق پریمیر یه ابزاره. به هرحال در آخر میرسیم به همون فاکتور سلیقه و راحتی.