ممنوعیت ورود آیفون به ایران

[Ilia]

حالا از غلط املائی Apple که بگذریم، تکلیف مسافری که آیفون خصوصی‌اش رو با خودش همراه آورده چیه؟ باید چکارش کنه؟

[AliGhz]

درود ایلیا جان. حقیقتا این پرسشی است که اگر همه عقلای جهان دور هم بنشینند و سال‌ها درباره‌اش بحث کنند، به پاسخی نخواهند رسید! (و البته به‌نوعی نشان از جنگ قدرت بین باندهای شبه‌مافیایی سر تقسیم غنایم و درصدخواهی از امتیازات فراقانونی می‌دهد.)

مسافر بیچاره هم… باید بفهد که کشور قانون دارد و اینطوری نیست که هر کسی با آخرین مدل گوشی ساخت امپریالیسم جهانی وارد این کشور شود… مگر اینکه در قاموس «همه با هم برابرند اما برخی برابرترند»، جزو قماش دوم باشد.

از طرفی، من به یک دلیل خوشحالم از این نوع کارها. چون کسانی هستند که معتقدند «بروید پول درآورید و در همین نظام، خوب زندگی کنید!» اگر اینها هم با گوشت و پوست خود احساس کنند که حتی علی دایی بودن هم موجب ممنوع‌الخروجی و برگرداندن زن و دختر از روی هوا (!) نمی‌شود، نیز نمی‌توانند مثلا با دست گرفتنِ آخرین مدل آیفونِ متصل به فیلترنت، برای مردمِ در فشارِ اقتصادی **شعرهای انگیزشی بخوانند، شاید بالاخره (بالااااااااااااااخره) بفهمند (چون حقیقتا «فهمیدن» سخت‌ترین کار دنیاست) که یا باید برای برخورداری از طبیعی‌ترین و‌پایه‌ای‌ترین حقوق شهروندی، خود را تکان بدهند یا اینکه (اگر همچنان اصرار به زندگی شبه‌لاکچری در نظام استبدادیِ شبه‌کمونیستی دارند) باید به شکلی از اشکال، به لایه‌های نزدیک‌ به هسته قدرت مرتبط‌ شوند (یا بخشی از آنها شوند) تا عملا و رسما با کمک به خون‌شویی و عادی نشان دادن اوضاع، لقمه‌ای نیم‌جویده یا تکه‌استخوانی از سوی کسانی که دور سفره نشسته‌اند، برایشان پرت شود.

در «نقد بر خود» من گاهی خودمان (همه ما به هر حال، «ملت ایران» هستیم) را بسیار محل نقد می‌دانم. در تمام این سال‌ها، تو بگو دست‌کم از دوران قاجار به بعد که تاریخ مدون‌تری دارد، افرادِ خودزرنگ‌پنداری که به جای «عزت نفس»، به درجات مختلف از «حقارت نفس» رنج می‌برند، برای برخورداری از امتیازهایی که برای همگان نبوده، حاضر به انواع و اقسام کارهای غیراخلاقی بوده‌اند.

مثلا این روزها صحبت از اینترنت طبقاتی است و به عنوان نمونه، گویا به استادان دانشگاه پیشنهاد می‌شود که می‌توانند به خاطر «جایگاه استادی»، از این اینترنت ویژه و غیرهمگانی بهره‌مند شوند. خب اگر هیچ استادی این خاصه‌خرجی را نپذیرد، چه می‌شود؟ همین ماجرا هست در خصوص انواع و اقسام امتیازهای اقتصادی و ارزهای چندنرخی و…

به همین دلیل است که عمیقا باور دارم تا مردم آگاه نشوند و دل به امتیازهای موقتی خوش ندارند، یا به هر نحوی یک طبقه/گروهِ واقعا دموکراتیک و اخلاق‌گرا روی کار نیاید که این «گذار به آگاهی جمعی» را تسهیل کند (چون نسبت حکمرانی و ملت، از دید من، مثل نسبت مرغ و تخم‌مرغ است)، انتظار دموکراسی پایدار را در ایران نمی‌توان داشت.

و اینجا می‌خواهم درود بفرستم به کسانی مثل دکتر فرهاد میثمی. او می‌توانست در موسسه کنکوری که داشت، به کار ادامه بدهد و میلیاردی پول درآورد؛ اما آنجا که متوجه شد حضور در این بازار به شکلی که اکنون هست، دیگر «اخلاقی» نیست، به آن کار ادامه نداد…

پ. ن.:
این نوع رفتارها را گاهی در برخی ایرانیانِ مهاجر هم می‌توان دید. من دیگران را قضاوت نمی‌کنم چون جای آنها نیستم، اما دیده‌ام‌ انسان‌های محترمی را که درآمدشان هم خوب است اما مثلا بیمه ماشین خود را به جای تورنتو، از آدرسی در شهری دورتر رد می‌کنند تا کمتر پول بیمه بدهند. اینکه مثلا پول بیمه ماشین در کانادا بالاست، واقعیت است؛ اما به نظرم راهش این نیست که فرد، عملی انجام بدهد که هم غیرقانونی (illegal) است و‌ هم (دست‌کم وقتی درآمد کافی دارد) غیراخلاقی (unethical).

اینجاست که گاهی وقتی افرادی از جهان به‌اصطلاح سوم را در کانادا می‌بینم، متوجه می‌شوم که این ویژگی، مربوط به جغرافیا نیست بلکه یک «ذهنیتِ انتخاب‌شده» است هرچند ممکن است خودِ فرد از این انتخاب، و اینکه می‌تواند آن را تغییر بدهد، آگاه نباشد…

حالا اگر طبقه حاکمه هم برایند این نگاه باشد نه حکومتی مبتنی بر دموکراسی که در کشورهای به‌اصطلاح جهان اول می‌بینیم، اوضاعی شبیه چین (اقتصادِ شکوفا ولی انسدادِ سیاسی)، روسیه (حکمرانی اولیگارشیک و مافیایی)، یا هند (فساد سیستماتیک)، و انواع و اقسام کشورهای استعمارزده مثل افغانستان و پاکستان و… را می‌بینیم…

من باور و یقین دارم که در همه این جوامع، درصد معناداری از افرادِ اخلاق‌گرا و دارای مشی دموکراتیک هستند که اگر ساختار حکمرانی، دموکراتیکِ واقعی شود و آنها امکانِ فعالیتِ موثر پیدا کنند، کشورشان شبیه کشورهایی خواهد شد که جذابیت بالایی برای مهاجرت دارند. اما «چرا» این اتفاق (گذار به «حکمرانی خوب») رخ نمی‌دهد یا «چگونه» می‌تواند رخ بدهد، سوال مهمی است که احتمالا پاسخ آن را یک خرد جمعی در قالب گروهی از متخصصان سیاست و جامعه‌شناسی و تاریخ و روان‌شناسی و جغرافیا و… می‌تواند بدهد.

در پایان این پست طولانی که تا حدی درد دل هم بود، فکر کنم دو کتاب زیر پاسخ‌هایی برای این سوالات داشته باشد (هنوز این کتاب‌ها را نخوانده‌ام):
* چرا ملت‌ها شکست می‌خورند؟
* راه باریک آزادی

[Arzhang]

دو تا نکته را بگویم:
۱- در این که مملکت شیر تو شیرتر از این حرفهاست شکی نیست اما تصورم این است که آن عکس مربوط به گمرک است یعنی «واردات» این کالا ممنوع است. اگر شما گوشی به دست وارد شوید هیچ اشکالی ندارد. دلیلش را هم علی توضیح داد: گذاشته‌اند سهمیه‌ی یک آقازاده‌ای، یک سرداری، یک حاجی‌ای باشد.
۲- کتاب «چرا ملت‌ها شکست می‌خورند؟» به نظرم پیشنهاد خوبی است که علی کرده است و من هم سفارشش را می‌کنم. گرچه به نظرم می‌توانست کم‌حجم‌تر بشود. حجم‌اش یک قدری خوفناک است اما کتاب سخت‌خوانی نیست. کاش یک کسانی پیدا می‌شدند این طور کتاب‌ها را قدری آسان‌سازی می‌کردند برای کسانی مثل من که راحت‌تر بخوانندشان و کم‌تر وقت‌شان را بگیرد.

[AliGhz]

ارژنگ جان، ضمت تشکر از توجهت به مطالبی که نوشتم، در خصوص نکته اول برداشت من این است که آیفون ۱۴ اصلا در شبکه موبایلی ایران «رجیستر» نمی‌شود. چون اینها چند سال پیش به بهانه جلوگیری از قاچاق موبایل، طرح عجیبی را استارت زدند و پیش بردند که به موجب آن، هر موبایلی که در شبکه موبایلی ایران روشن می‌شود، باید IMEI اش در سامانه مربوطه ثبت شده باشد تا اجازه استفاده از سیمکارت به آن داده شود.

قبلا این‌طور بود که مویابل مسافران، تا ۳۰ روز فرصت داشت برای رجیستر شدن، و برای همین اگر کسی کمتر از ۳۰ روز می‌خواست ایران بماند و موبایلش را هم از خارج خریده بود، نیازی به ثبت و رجیستر کردن آن در «سامانه همتا» نداشت.

ضمنا، هر کسی می‌توانست در هر سال شمسی، یک عدد موبایل از خارج برای استفاده شخصی خودش بیاورد و در ایران رجیستر کند. همین باعث شده بود که به شکل «قانونی»، خرید پاسپورت مسافران انجام شود. یعنی مسافری که از خارج می‌آمد و خودش موبایل نیاورده بود، با دریافت پول، اجازه می‌داد یک گوشی موبایل که به هر طریقی وارد ایران شده بود، رجیستر شود.

طرح فوق را فکر کنم دو سال پیش برداشتند و مسافر فقط موقع ورود به ایران و در صورت اظهار گمرکی گوشی در همان لحظه، اجازه می‌یافت گوشی خود را رجیستر کند.

برای همین به نظر می‌رسد در طرح ممنوعیت رجیستر شدن آیفون ۱۴ (که به احتمال زیاد دائمی نخواهد بود و باید سهم‌خواهی‌های پشت پرده را خودشان حل‌وفصل کنند)، هیچ‌کس حتی مسافری که آیفون را برای شخص خودش از خارج کشور خریداری کرده، نمی‌تواند آن را در شبکه موبایلی ایران استفاده کند.

ضمنا نمی‌دانم آن فرجه ۳۰ روزه (برای مسافران ایرانی و گردشگرانی که معلوم نیست چرا این روزها بخواهند وارد ایران شوند )، هنوز برقرار است یا نه.

پ.ن.:
در خصوص متن آن بنر که ایلیا در پستش گذاشته، به نظرم یک اشکال حقوقی و تجاوز به حریم خصوصی هم وجود دارد. اینکه آیفون ۱۴ در ایران رجیستر نمی‌شود، یک «محدودیت» برای کسانی است که به هر دلیل، با این گوشی وارد ایران می‌شوند. طبیعتا آنها اجازه دارند از گوشی خود، بدون سیمکارت، استفاده کنند و به شبکه‌های وایفای هم‌ متصل شوند. بنابراین «مجاز نبودن» ورود گوشی به طور کل (و ضبط احتمالی آن در صورت یافتن آن در بار یا دست مسافر) منطقا بی‌معنا و ابزرد است مگر آنکه آن را با منطق کشورهایی مثل کره شمالی ارزیابی کنیم!

[Ilia]

سال ۱۳۵۶ ما یک خانهٔ دو طبقهٔ شمالی با یک حیاط نسبتا بزرگ را خریدیم ۳۲۵٬۰۰۰ تومن که به دلار امروز میشود ۶ دلار و چهل و یک سنت!

از آنطرف قیمت یک آیفون ۱۴ مکس را که به ریال ایران تبدیل میکنم در میآید یک چیزی حدود ۷۵٬۰۰۰٬۰۰۰ تومن. طبق معمول راحت‌ترین راه پاک کردن صورت مسئله است! ورودش ممنوع، خلاص!

[Ilia]

دیروز که این ضرب و تقسیم‌ها را میکردم، فکر میکردم دلار پنجاه هزار و هفتصد تومان است. امروز صبح در خبرهاست که شده پنجاه و هفت هزار تومان که قیمت آن خانهٔ کذایی را میکند پنج دلار و هفتاد سنت!

قیمت آیفون را هم که بنظر من خیلی پرت بودم:

همه شنیده بودیم داستان ارزش پول ونزوئلا را. آنجا هم یک‌شبه به آن وضع نیفتاد. امیدوارم که یکی زودتر سر این سکان را برگرداند.

[نمایش]

سال ۱۳۵۶ ما یک خانهٔ دو طبقهٔ شمالی با یک حیاط نسبتا بزرگ را خریدیم ۳۲۵٬۰۰۰ تومن که به دلار امروز میشود ۶ دلار و چهل و یک سنت!

از آنطرف قیمت یک آیفون ۱۴ مکس را که به ریال ایران تبدیل میکنم در میآید یک چیزی حدود ۷۵٬۰۰۰٬۰۰۰ تومن. طبق معمول راحت‌ترین راه پاک کردن صورت مسئله است! ورودش ممنوع، خلاص!

[AliGhz]

[نمایش]

همه شنیده بودیم داستان ارزش پول ونزوئلا را. آنجا هم یک‌شبه به آن وضع نیفتاد. امیدوارم که یکی زودتر سر این سکان را برگرداند.

من نه از اقتصاد کلان سر در می‌آورم و نه از حکمرانی. اما به نظرم دشوار نیست که ببینیم وضعیت امروز ایران، از هر لحاظ، در «سوء حکمرانی» ریشه دارد و این مسئلهٔ ریشه‌ای، از جنس «سوء مدیریت» نیست که به فلان مقام دولتی یا مدیران کلان و میانی و… ربط داشته باشد.

این روزها همهٔ ما دردمندِ وضعیت ایران و مردم شریف این سرزمین هستیم و من به‌شخصه امیدوارم انسان‌های پاک‌نیتی که متأسفانه باور اعتقادی به این مجموعهٔ سیاسی-امنیتی دارند و آن را مقدس تلقی می‌کنند، با دیدن این ظلم و جفای روزافزون که تبعاتش به خودشان هم وارد می‌شود و عیناً این تبعات را لمس می‌کنند (و این دیگر کارِ به قولِ آنها «رسانه‌های معاند» نیست: اعم از اوضاع اقتصادی و وضعیت اینترنت و دخالت نظامی به نفع تجاوزگر در جنگ روسیه با اوکراین و…)، بالاخره بیدار شوند.

غیر از جماعتی کاسه‌لیس (که منافع موقت و حقیر آنها در ادامه یافتن این وضعیت است)، اگر سایرین و به‌ویژه حامیان اعتقادی نظام دست از حمایت کور خود بردارند، می‌تواند قدم بزرگی در روند اتفاقاتی باشد که نقطهٔ عطفش با قتل مهسا امینی رقم خورد و همه چیز نشان از آن دارد که تا به مقصد نهایی خویش نرسد، فارغ از افت‌وخیزها و اوج و فرودهای موقتی، متوقف نخواهد شد. امیدوارم با آگاهیِ هر یک از ما، نتیجهٔ نهایی به نفع ایران رقم بخورد.

[nilean]

البته ظاهرا دوستان در دو نوبت اقدام کردن به تصحیح بنر کذایی:








توضیحات علی عزیز هم در مورد رجیستر گوشی مسافری تا جایی که اطلاع دارم صحیحه. علاوه بر ظن اینکه هنوز آقازاده ارجح و اصلح برای واردات آیفون ۱۴ پیدا نشده، یحتمل بحث امکان ارتباط ماهواره‌ای آیفون ۱۴ به بعد هم مزید به علت شده و موجب دغدغه امنیتی دوستان. کسی هم نیست بهشون بگه این خاصیت ارتباط ماهواره‌ای نه امکان استفاده از اینترنت رو فراهم می‌کنه و نه امکان تماس صوتی و تصویری، و جای نگرانی چندانی برای شما مردم‌دوستان عزیز نباید داشته باشه. روی همین حساب، به شخصه تعجب چندانی نمی‌کنم اگه روزی برسه که علاوه بر ممنوعیت واردات تجاری و مسافری این گوشی‌ها، حتی گوشی آیفون ۱۴ مسافرین ایرانی‌الاصل رو حداقل به شکل موقت ضبط کنن تا مبادا که ترک بردارد، چینی نازک تنهایی ارباب.

[AliGhz]

ظاهرا تعدادی نفر با عنوان نماینده در جایی موسوم به مجلس وجود دارند که گاهی در خصوص امور غیرمهم و فرعی مثل رجیستر نشدن آیفون ۱۴، احتمالا پس از کسب اجازه از مقامات بالاتر، ابراز عقیده می‌کنند تا رعیتِ دربند تصور نکند کسی در ممالک محروسه ایران به فکر آنها نیست!

(نشانه‌های سَقَط شدنِ قریب‌الوقوعِ چیزی که مدت‌هاست مُرده، در دل خبرهای روز موجود است. و همه دست به دعایند برای آن اتفاق قشنگ.)

لینک خبر فوق:

https://www.khabaronline.ir/news/173668 ... 8%B1%D8%AF

پ.ن.:
دلم برای این مردم می‌سوزد واقعا. نمی‌گویم هنر نزد ایرانیان است و بس، ولی بعید می‌‌دانم در کل تاریخِ مدون و غیرمدون ایران، چنین بی‌هنرانی بر مصدر امور بوده‌اند.

[AliGhz]

در ادامهٔ (و به‌نوعی مرتبط با) پست‌های این تاپیک، خواندن این یادداشت از محسن رنانی (اقتصاددان و اندیشمند) با عنوان «سقوط»، خالی از فایده نیست:

https://renani.net/index.php/texts/note ... 8hcyZ9QWgo