این فیلم Doctor Strange محصول سال 2016 رو الان دیدم
خیلی حال نکردم , با وجود این که امتیاز بالایی در سایت IMDB داشت به نظرم فیلم خوبی نبود .
ظاهرا من خیلی با فیلم های فانتزی حال نمیکنم چون به نظرم نه تنها خیلی فیلم عالی ای نبود بلکه فیلم کاملا متوسطی به نظرم اومد
فیلم رو تا آخر دیدم , فیلم رو قطع نکردم اما با بی علاقگی دیدمش
دیدم که فقط دیده باشم
استفاده از جادو مادو (لااقل به این شکل و استایل) چیزی نیست که منو به وجد بیاره .
واقعیتش برای آدم های تینیج خوب بود مثلا بیست سال به پایین .
به نظرم اصلا فیلم مهمی نبود .
این جور فیلم ها رو به زورِ جلوه های ویژه به خورد مردم میدن
البته شکی نیست که هجم قابل توجهی جلوه های ویژه ی خوب داشت که خیلی برای من مهم نیست
چون خودم توی همین صنعت هستم و هرچی دلم بخواد رو میتونم با گذاشتن زمان کافی بسازم
فیلم , زیادی سریع پیش میرفت . کاراکتر دکتر استرنج زیاد خوب جا نیفتاده بود
در عرض 2 روز همه ی (یا شاید بیشتره) مراحل آزمون ها در زمینه ی جادو جنبل رو رد کرد و به لِولِ استادی رسید
خیلی اغراق شده بود . و زیادی کلیشه ای .
اینجور فیلم ها عموما همشون از یک شابلون استفاده میکنن . اون هم اینه که یکی میاد همه ی مراحل سخت رو
به دلیل نبوغ یا یه همچین عواملی خیلی سریع میگذرونه و به قهرمان تبدیل میشه .
اما توی این فیلم , این گذراندنِ مراحل زیادی سریع بود و کار رو زیادی سَبُک کرده بود .
قهرمان توی یک روز فنون رو یاد گرفت و رفت جهان رو نجان داد (آخه کشک تا کجا) .
فیلم باید حس واقعیت و واقع گرا بودن رو بهت بده حتی اگر موضوع فانتزی باشه .
فیلم هایی مثل ادوارد دست قیچی یا ارباب حلقه ها یا حتی آواتار هم فانتزی هستن ولی اونقدر خوب کارگردانی شدن که کاراکتر ها
محکم سرجاشون قرار گرفتن و داستان خیلی دقیق و حساب شده و پیش میره .
روند فیلم های خوبِ فانتزی طوریه که بیننده احساس نمیکنه خوب الان هم دوباره جادو به قهرمان فیلم کمک میکنه .
فیلم خوب نفس گیر میشه . داستان به بنبست میرسه و قهرمان مستاصل میشه .
فیلم باید گلو گاه داشته باشه و باید یقه ی بیننده رو بگیره . بیننده رو خیلی حساب شده تحت فشار قرار بده .
هیجان کافی در فیلم یه عنصر مهم هست و عموما فیلم های فانتزی به دلیل کارگردانی بد (تکیه به جادو جنبل اون هم از نوع حساب نشده) فاقد هیجان هستند .
شما همیشه توی این نوع فیلم ها فانتزی ضعیف میدونید که قهرمان با اتکا به جادو و فانتزی بودنِ فیلم از محلکه نجات پیدا میکنه و اینجاست که هیجان میمیره چون جادو همه مشکلات رو حل میکنه .
فیلم ترمیناتور 2 بعد از بیست سال و با وجود این که فیلم رو دیدید و میدونید الان چه اتفاقی قراره بیافته هنوز هیجان داره .
به این میگن فیلم فانتزی خوب .
نه این که همه ی مشکلات رو , ابر قهرمان بیاد با جادو ای که از دستاش (اونم به صورت نور های کلیشه ای) بیرون میاد حل کنه .
اینجا قهرمان میشه جادو . در اصل قهرمان فیلم کاری نکرده .
این فیلم های الکی و آبدوخیاری واقعا ناامید کنندن .
خوشحالم که این فیلم رو سینما نرفتم ببینم
وگرنه مثل چی پشیمون میشدم
اولش گفتم با فیلم های فانتزی حال نمیکنم ولی یه شوخی بود چون فیلم های فانتزیه خیلی زیادی توی ذهنم هست که عالی بودن
ولی این دکتر استرنج اصلا شایسته ی یه همچین امتیازی و تعریف و تمجیدی نیست .
به این تصویری که من از این فیلم همینجا گذاشتم نگاه کنید
کشکی بودن و الکی بودن ازش میچکه .
تا کِی این قهرمان ها میخوان با دستاشون از این نورها برای هم پرت کنن ما هم خر کیف بشیم ؟